Wageningen University & Research werkt aan een routeplan om onze landbouwgewassen toekomstbestendig te maken. Dit gebeurt in het EU-project CropBooster-P. Toekomstige gewassen moeten veel meer opbrengst geven, met optimaal gebruik van water en mineralen.
En uiteraard is het nodig dat deze gewassen een zo hoog mogelijke voedingswaarde en kwaliteit hebben. Uiteindelijk moeten deze gewassen leiden tot een verdubbeling van de wereldwijde voedselproductie die nodig is om straks 10 miljard mensen te kunnen voeden én de effecten van klimaatverandering te verlichten. Het goede nieuws: het kán.
De wereld voeden in 2050
Om ervoor de zorgen dat er in 2050 genoeg voedsel in de wereld is, moet de landbouwproductie flink omhoog. Een opbrengststijging van 70% tot wel 100% is daarvoor nodig. 'Dat is een forse opgave, zeker omdat we het moeten doen met het landbouwareaal dat nu al in gebruik is', zegt René Klein Lankhorst, programmaontwikkelaar van Wageningen University & Research en coördinator van het CropBooster-P-project. Het kappen van regenwouden voor extra landbouwgrond is geen optie, omdat het ecosysteem van de wereld dan wordt vernietigd.'
Van fossiele naar biobased grondstoffen
Tegelijkertijd leidt de klimaatverandering ertoe dat de wereld van fossiele grondstoffen moet overgaan op biobased grondstoffen. Ook dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want daarvoor is nog eens 30% extra landbouwproductie nodig. 'We hebben immers enorme hoeveelheden biomassa nodig om industrieën te voorzien van alternatieve grondstoffen. Het is echt een enorme opgave. Op verzoek van de EU gaan 18 Europese partners onder leiding van Wageningen University & Research het routeplan voor de ontwikkeling van deze nieuwe gewassen ontwikkelen.
Verdubbeling is technisch haalbaar
Volgens René Klein Lankhorst is het technisch haalbaar om in 2050 de opbrengsten van de Europese landbouw verdubbeld te hebben. De sleutel is volgens hem om fotosynthese te optimaliseren: 'De huidige landbouwgewassen zetten een verbazingwekkend laag percentage zonlicht om in biomassa van de plant: zo'n 0,5 tot 1%. Slagen we erin dit percentage naar 1 tot 2% te verdubbelen, dan zijn we er al.
Het goede nieuws: het is wetenschappelijk bewezen dat het kán. Maar het gaat niet alleen om fotosynthese; de verbeterde gewassen zullen zeer zuinig moeten omgaan met water en met mineralen zoals stikstof en fosfor. En uiteraard mag een verhoogde opbrengst niet ten koste gaan van kwaliteit en voedingswaarde. Er zal dus een heleboel aanvullende onderzoek nodig zijn om dit voor elkaar te krijgen". We willen oplossingen formuleren zodat ook toekomstige generaties nog de beschikking zullen hebben over voldoende, kwalitatief hoogwaardig voedsel.
"We willen oplossingen formuleren zodat ook toekomstige generaties nog de beschikking zullen hebben over voldoende, kwalitatief hoogwaardig voedsel."
René Klein Lankhorst
Samen met maatschappelijke partners
CropBooster_P heeft als doel de weg vrij te maken voor lange-termijnonderzoek. Daarvoor wordt een zo breed mogelijk routeplan opgesteld met alle bestaande en toekomstige mogelijkheden om gewasopbrengst te verhogen. Voor een succesvolle ontwikkeling en introductie van de verbeterde gewassen is een breed draagvlak in Europa nodig.
Klein Lankhorst: "Een aantal maatschappelijke partijen verzet zich tegen het gebruik van moderne technologie in de plantenveredeling. Waarschijnlijk komt dit deels doordat mensen zich niet gehoord voelen in hun bezwaren en twijfels rondom technologische ontwikkelingen. CropBooster-P zal daarom vanaf dag 1 de samenleving betrekken bij het opstellen van het routeplan om onze gewassen toekomstbestendig te maken. We gaan dit doen door een groot aantal workshops te organiseren waarin we samen met consumenten, industrie en boeren de uitdagingen gaan bespreken waarvoor de huidige landbouw staat.
Samen met deze partijen willen we oplossingen formuleren zodat ook toekomstige generaties nog de beschikking zullen hebben over voldoende, kwalitatief hoogwaardig voedsel. Onze verwachting is dat we hierdoor aan het eind van het CropBooster-P-project een routekaart zullen hebben ontwikkeld die wordt gesteund vanuit de samenleving. De Europese Commissie kan deze routekaart vervolgens gebruiken om het noodzakelijke onderzoek uit te laten voeren om onze toekomstige voedselvoorziening veilig te stellen".
Bron: Wageningen Plant Research, 21-12-2018
