GRIMME Landmasinenfabrik heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld als full-liner op het gebied van aardappel- bieten- en groentetechniek. Vorig jaar werd de Duitse fabrikant volledig eigenaar van ASA-LIFT. Dat bedrijf bouwt vanuit het Deense Sorø aan de meest innovatieve oogstmachines voor verschillende groentesoorten zoals prei, knolselderij, wortelen, koolsoorten, zoete aardappelen en dergelijke.
Pieter Steenbergen maakte de overname, die in 2013 in gang werd gezet, van dichtbij mee. Hij werkt inmiddels vier jaar als productspecialist groentechniek voor GRIMME/ASA-LIFT en ondersteunt de verkoop in Nederland en Engelstalige landen buiten Europa. Hij ziet Nederland als de benchmark in de wereld “Dé ontwikkelingstuin van heel veel machines. De eisen, die Nederlandse agrariërs stellen, zijn sky high.”
Lees hieronder het interview met Pieter Steenbergen.
Wat is de reden dat de GRIMME GROEP ASA-LIFT heeft overgenomen?
Nou, GRIMME was rond 2012 bezig met de ontwikkeling van een wortelrooimachine. De eigenaren van ASA-LIFT en GRIMME zijn goede bekenden van elkaar en stelden zich de vraag: Is het niet verstandiger om met elkaar samen te werken in plaats van tegen elkaar? De heren stemden toe en in 2013 werd GRIMME voor zeventig procent eigenaar van ASA-LIFT waar ongeveer driehonderd mensen werkzaam zijn. Eind 2019 kocht GRIMME het onroerend goed. De fabrieken werden gemoderniseerd met onder andere computergestuurde laserbanken. In 2020 zijn ook de overige aandelen van ASA-LIFT overgegaan naar GRIMME. Dat kun je nu ook goed merken. Persoonlijk vind ik dit prettig, want het beleid wordt vanuit de hoofdvestiging van GRIMME in het Duitse Damme bepaald. Een productielijn waar uienrooimachines worden gebouwd, bevond zich in zowel Denemarken als in Duitsland. Waarom doen we dat niet op één locatie? Dat is nu gebeurd. Het is nu allemaal efficiënter.”
Is het inmiddels al gelukt om marktleider te worden?
“Ja, dat zijn we. ASA-LIFT was al een grote speler in de groentesector en heeft een breed portfolio, denk aan de verschillende machines ten behoeve van de teelt van verschillende groentes zoals prei, knolselderij, wortelen, koolsoorten, zoete aardappelen en dergelijke. Groentetelers die een stortbak nodig hebben, kopen deze vaak bij GRIMME. Wanneer ze een rijenfrees nodig hebben voor de wortelen kopen ze die ook bij GRIMME. De combinatie GRIMME en ASA-LIFT is fantastisch.”
Welke stappen heeft GRIMME gezet om die positie te krijgen?
“GRIMME staat bekend als producent van machines voor de aardappelteelt. Toen GRIMME in 2012 Franz Kleine overnam, ging het ook machines bouwen voor de teelt van bieten. Inmiddels hebben we ook een complete lijn machines voor de suikerbieten. Om marktleider te worden, zijn er meer interne als externe stappen gezet. Nu met ASA-LIFT erbij zijn er productielijnen voor machines voor de teelt van aardappelen, bieten en groenten. Voor de productie is het eenvoudiger om twintig of dertig machines tegelijk te bouwen. Bij ASA-LIFT was de bouw van één machine een apart product. De klant kreeg een volledig op maat gemaakte machine. Als bedrijf heb je dan hoge kosten. Nu bouwen we meer standaard machines met twintig opties bijvoorbeeld”.
Wat zijn de voordelen voor de loonwerkers van deze overname?
“Loonbedrijven kunnen nu bij één dealer terecht, hebben één contactpersoon voor vragen over machines voor de aardappelen, bieten en groenten. De kortere lijnen zijn voordelen. Ook de onderdelenvoorziening is geoptimaliseerd en wordt nu vanuit Duitsland en Denemarken meer geïntegreerd. Bovendien zijn onderdelen steeds meer uitwisselbaar. Dat zijn allemaal pluspunten. De eisen die de Nederlandse agrariërs stellen zijn ‘sky high’. Het is ongelooflijk wat wij allemaal willen. Onze standaard ligt veel hoger dan in het buitenland, het land kost hier honderdduizend euro per hectare. Er moet opbrengst komen. In Australië bijvoorbeeld is de situatie totaal anders. Ze hebben daar een stukje land ontgonnen, wil het niet dan beginnen ze ergens anders. De kostprijs voor de grond is ‘down under’ veel lager.”
Wat is er nu voor jou persoonlijk veranderd na de overname?
“Laat ik voorop stellen dat ik zowel graag naar Denemarken als Duitsland ga. Intern zijn er wijzigingen doorgevoerd. Sinds 1 januari 2021 werk ik als productspecialist groentetechniek voor Grimme Duitsland. Uiteindelijk is dat voor mij het mooiste. Je zit vaak bij ‘hotspots’ waar iets interessants gebeurt. Je kan met de klanten onder allerlei omstandigheden zoals stof en regen, over de machine praten. En dat over de gehele wereld. Wat ik wel heb ondervonden is dat Nederland echt een mooi land is. Wanneer we een gat in de grond graven komen we geen plastic tegen.
In China kom je kromme wortels tegen omdat daar heel veel plastic in de grond zit. De Chinezen vragen ons waarom hun wortels zo krom groeien. Ze moeten daar plastic gebruiken omdat anders het water verdampt en het heel droog is. Alles doen de Chinezen met plastic. Lang leve plastic in China. Ze hebben daar een groot gevecht en dat is met ’t water. In Nederland klaagden wij de afgelopen jaren vanwege de lage grondwaterstand. Kijk eens om je heen…
Ik ben net terug uit Turkije en daar is de grondprijs hoog als je dichtbij een waterbron zit of laag vanwege droogte. Ik heb daar boeren gesproken die vijfhonderdduizend euro aan stroom betalen in plaats van het oppompen van water. Bizar! Wij leven hier in Nederland in een perfect land. Geen problemen met water, plastic of andere gekkigheid. Daarom is de prijs ‘sky high’ en zijn de verwachtingen ook ‘to the limit’. Waar je ook ter wereld komt…als je vertelt dat je uit Nederland komt, dan heb je al een streepje voor. Dit komt omdat we een handelsvolk zijn, lopen overal in de wereld rond en hebben ons bekkie op de goede plek zitten. Bovendien is de universiteit in Wageningen zeer populair in het buitenland. Nederland is voor heel veel landen een benchmark.”
Blijft de naam ASA-LIFT bestaan?
“Persoonlijk denk ik niet dat de merknaam ASA-LIFT blijft bestaan. Tijdens de GRIMME Hutspotdag in 2019 is de blauwe ASA-LIFT kleur al veranderd in de rode kleur. De machines worden ook steeds meer geïntegreerd in het Duitse Damme. Het zal mij niet verbazen wanneer de naam straks ook GRIMME zal zijn.”
Hoe liggen de verhoudingen groenten, aardappelen en bieten?
“Ik denk de aardappelen zeventig, de bieten twintig en de groenten tien procent. Maar de machines voor de groenteteelt hebben echt toekomst vanwege het stikstofprobleem en de vele handenarbeid in het buitenland. Prioriteit voor ons zijn landen als Zuid-Afrika, Australië, Amerika/ Canada en China. Normaliter ga ik drie keer per jaar naar China. Maar vanwege covid-19 heb ik het afgelopen anderhalf jaar ook minder gereisd. We merken dat in de verkoopcijfers. In Canada liggen ook zeker nog kansen en hebben we nog veel werk te verrichten.”
Naar verwachting komen er meer autonome voertuigen in de landbouwsector. Hoe kijken jullie daar tegenaan?
“Nou ik kan je vertellen dat de eerste autonome aardappelrooier de Harvey 2.0, die ontwikkeldis door een start-up bedrijf van GRIMME, Schmiede One geheten onlangs is verkocht.”
“Christoph Grimme, nu de mede-eigenaar van GRIMME, heeft in Düsseldorf een bedrijf gestart dat ‘out of the box’ denkt. Ze zitten ver weg van de productielocaties en bedenken allerlei innovatieve oplossingen. Er zijn steeds meer klanten die op zoek zijn naar een machine die bijvoorbeeld zoete aardappelen kan rooien. De schil van de zoete aardappel is zeer kwetsbaar. Het rooien ervan is niet vergelijkbaar met die van normale poot- of consumptieaardappelen. Schmiede One is gestart met het bouwen van een autonome rooimachine met camera’s en sensoren.
Vorig jaar heeft een proefmodel in Noord-Nederland bij een boer die pootaardappelen teelt, al gedraaid. Het is een prachtig project voor GRIMME. Schmiede One ontwikkelt de software en bedenkt ideeën. GRIMME levert alle onderdelen voor het rooien en ASA-LIFT bouwt alles samen. De autonome rooier Harvey die verkocht is aan een klant in Nederland kan bij wijze van spreken in Duitsland worden aangestuurd, de klant kan via een touchscreen scherm de rijsnelheid vastleggen en besturen met een joystick.”
Hoe zie je de toekomst van deze machine?
“Je ziet tegenwoordig steeds meer agrarische bedrijven met name bij grote steden zoals Brussel, Antwerpen en Parijs die over niet veel grond beschikken. Ze verbouwen bijvoorbeeld zestig verschillende groentes op slechts twintig hectare grond. Voor dit soort bedrijven denk ik dat de autonome rooier bijzonder geschikt is. De boer zegt ’s ochtends …ik heb zes kisten aardappelen nodig, zoveel prei, wortels en de machine rijdt zijn route. Die kant gaan we op denk ik. Het scheelt ook in personeelskosten. Alleen wanneer je dit tegen traditionele aardappel- en groentetelers zegt, denken ze dat je gek bent. Men moet nog aan het idee wennen.”
“Uiteraard wil je geen vermenging van de groentes. Het is belangrijk dat je uniforme groentes krijgt, dat maakt het makkelijker om te oogsten. Kijk naar de oogst van broccoli. We dachten altijd dat je die in drie keer moest oogsten. De druk bij zaadleveranciers om een uniforme groentes te bewerkstelligen, is groot. Soms is men daar wel vijf jaar mee bezig. In de kool en spruiten is dit gelukt, dus het moet ook in de broccoli lukken. Ik zie voor deze autonome rooimachine zeker toekomst. Met name voor stadsboerderijen. Die zie je jammer genoeg nog niet in Nederland. In de omgeving van Brussel is er een aantal gevestigd. Het zijn leuke bedrijven die veel verschillende biologische groentes verbouwen waarmee ze de markten opgaan. Daar zit zeker toekomst in.”
Wat is de grootste uitdaging?
“Wat ik leuk vind en waar competitie in zit, is het bedenken en ontwerpen van machines. Eerst denk je: we redden het niet. Uiteindelijk lukt het na twee jaren testen wel om een machine te introduceren die de kolen kan oogsten. Af en toe denk ik wel eens: Is nu niks normaal? De omstandigheden zijn altijd anders.
In Turkije bijvoorbeeld heeft men nog veel meer handenarbeid. In Nederland zijn we gericht op het seizoen. Rond oktober/november moeten bijvoorbeeld alle wortelen worden gerooid. Vervolgens gaan ze de bewaring in. De grond is duur, dus er moet wel een ander gewas geteeld worden op het perceel waar de wortelen net uit zijn. In landen als Engeland of Turkije bijvoorbeeld laten ze de wortelen gewoon nog een poosje in de grond zitten. Turkije is zo’n land daar beginnen ze nu pas met mechanisatie. Het oogsten gebeurt nog veel met de hand. Af en toe klapperen mijn oren.
Toen ik in China aankwam en hoorde dat ze 110 tot 120 ton uienopbrengst hebben per hectare bijvoorbeeld. In Nederland zijn we blij met zestig ton per hectare. Hoe kan dat? In China komt geen trekker op het land, hebben ze geen rijpaden, overal staan uien. Alleen mensenvoetjes komen op het land en de beregening ligt overal. De watervoorziening is perfect. Omdat er veel water verdampt, dekken ze de gewassen af met plastic. Het voordeel hiervan is dat er weinig onkruiddruk is. Je moet anders gaan denken wanneer je deze landen bezoekt. De teelt is niet te vergelijken. Wij in Nederland denken altijd in een vast patroon. Dus ik moet schakelen en anders gaan denken. Wat is voor deze klant in dit land onder deze omstandigheden de beste oplossing voor het beste resultaat. Voor mij is dat de uitdaging.”
Hoe zie jij de toekomst in Nederland?
“Nederland blijft een land van vele ontwikkelingen want de vraag en de eisen liggen hoog. Als je kijkt naar de eerste ideeën voor een machine voor zoete aardappelen, of voor verschillende koolsoorten dan komen die uit Nederland. Dat komt niet doordat ik hier werk, want ik kan die ideeën niet bespreken met een Turkse boer. Daar heb ik de Nederlandse boeren voor nodig die de lat ook ‘sky high’ leggen. Vaak willen ze meer als eigenlijk mogelijk is. Vanuit de gehele wereld zijn de ogen gericht op de Nederlandse boer. Dat is echt bizar. Ik denk ook dat dat nog een tijdje blijft. Dit komt weer door de hoge grondprijs. We moeten opbrengst leveren. Het moet allemaal. We moeten gewoon presteren en dat is met machines ook zo. Nederland is de ontwikkelingstuin van heel veel machines. Ook op het gebied van aardappelen, bieten en groentes.”
Dit betreft een artikel uit onze Akkerbouwkrant. De Akkerbouwkrant gratis thuis op de mat?
Tekst: Annelies Bakker
Beeld: Eigen foto’s
