Een flinke regenbui in de nacht van dinsdag op woensdag heeft ervoor gezorgd dat akkerbouwer Harjo Hoiting uit het Drentse Eexterveen tot nu toe slechts de helft van zijn aardappelen heeft kunnen poten.
Hoewel de tijd begint te dringen voor het poten van de overige vijftig hectare, is er van zenuwen geen sprake: “Daar heb je alleen jezelf mee. Als die bui niet gekomen was, dan waren we al verder geweest. Het betekent gewoon dat als het straks droger wordt, we extra lange dagen moeten maken.”
RTK-besturingssysteem
Hoiting is vijf jaar geleden gaan werken met het RTK-besturingssysteem. In eerste instantie om recht te kunnen rijden, want vooral aan het einde van de dag ontstonden er nog weleens wat slingers op het perceel. Nadat de kinderziektes eruit waren gehaald – kalibreren van de trekker, uitzetten van de A-B lijn en het afstemmen van de hoofdgrondbewerking – ervaarde Hoiting dat het poten een stuk gemakkelijker werd: “Vroeger had ik het rond een uurtje of vier wel gehad, door het turen naar het spoortje. Nu kom ik om halfacht fluitend de trekker af”, aldus een enthousiaste Hoiting.
Ook tijdens het pootproces dat nu aan de gang is ervaart hij de voordelen van het systeem: “Je hoeft niet meer spoor-in-spoor te rijden. Met de natte, zachte percelen van nu is dat wel een extra voordeel. Daarnaast heb je meer aandacht voor het poten zelf, omdat je minder bezig bent met het rijden van rechte lijnen. Daarnaast stuurt het RTK-systeem nu ook de spuit aan. Hierdoor kan je spuiten en sturen via GPS, zonder dat er een extra kast voor nodig is in de cabine.”
“Vochtproblemen vallen in dit gebied eigenlijk nog wel mee”
Alle machines zijn gezamenlijk eigendom met collega Be Sloots. Beide akkerbouwbedrijven hebben in totaal 70 hectare aardappelen in bewerking en voeren in loonwerk voor een collega nog eens 30 hectare uit. Hoiting werkt dit seizoen met de rassen Avarna, Festien en Seresta. “Ik heb een ras nodig wat vroeg in het seizoen goede opbrengst heeft, dus daar past de Seresta prima bij. Driekwart van mijn opbrengst gaat de schuur in, dus ik heb ook rassen nodig die goed bewaard kunnen worden. Aardappelmoeheidresistentie en -tolerantie zijn dan ook belangrijk, dus dan kom je vanzelf bij deze rassen uit.”
De resterende vijftig hectare ligt er zodanig slecht bij, dat het voor Hoiting echt een kwestie van afwachten is. Nu het land opgaan is geen optie: “Nee, een aantal percelen zijn al wat voorbewerkt, dat is nu gewoon een grote modderpoel. Daar moet je echt vanaf blijven. We klagen niet hoor, want hier in de omgeving vallen de vochtproblemen eigenlijk nog best mee. Als je in de buurt van Smilde gaat kijken, daar is praktisch nog niks gebeurd. Aan de andere kant sprak ik een collega iets verderop en die heeft afgelopen week gewoon door kunnen poten. De verschillen zijn – zelfs lokaal – dus behoorlijk groot. Voor mij wordt het gewoon afwachten totdat het droger wordt en dan ga ik elke dag om zes uur beginnen met poten totdat mijn collega het om vijf uur ’s middags overneemt. Die gaat dan door tot het donker is en de volgende dag doen we het omgekeerd.”
En weer een dagje aardappels poten #akker #mooiweer pic.twitter.com/ga30xQ6X45
— Harjo Hoiting (@HarjoHoiting) 11 april 2016
